Yarın yine yolculuk var, Perşembe günü takacaklar iğneyi koluma. Neyse taksınlar, hiç şikayetim yok valla. Doğanın ve genlerimin benim için biçtiği ömrü tamamladım, tıp marifetiyle yaşıyorum. Özden teyze, kanser kemiklerine sıçradıktan sonra ancak 1.5 sene yaşayabilmişti çünkü. Bu 1.5 senenin büyük bir kısmını da ağrılar, sancılar ve çıtır çıtır kırılan kemiklerle geçirmişti. Benim teşhis koyulalı 8 ay oldu, neyse nazar değmesin. Şu sitenin bir kenarına bir nazar boncuğu asayım bari.
Bu arada bir köpeğim daha oldu galiba. Kapıya gelen şahane bir şey, bakalım sahibi çıkmazsa benimdir. Şimdilik çok sahiplenmemeye çalışıyorum, cins bir şey, kaybolma ve sahiplerinin bunu arama ihtimali yüksek. Bizim sokak cins sokak köpeği kaynamasına rağmen ikinci bir köpek almayı hiç düşünmemiştim ama bunu daha görür görmez o kadar çok sevdim ki. Bir de daha çok bebek, acıdım çok hayvana. Bakalım, bir hafta sonra da sahiplerinden ses seda çıkmazsa artık bizimle birlikte yaşar inşallah. Veterinere götürdüm, labrador olduğunu söyledi ama saf kan mı bilmiyorum ve bunun hiç bir önemi de yok. Bizim serseri Biber'in bir cinsi filan yok çünkü, ama kendisini acayip seviyorum.