Ehh bir film olmuş. Ne beğendim ne beğenmedim diyelim. Zamanında kitabını da okumuştum ama tamamen unutmuşum, seyrederken onu farkettim. Bugün küçük bir de deprem oldu. Daha dep demeden oldu bitti, hatta ben acaba Dük kaşınıyor da yatağı mı salladı diye düşündüm. Yeme içme haftasına girmiş bulunuyorum, tabii yeme içmeyle beraber bozuk bağırsak haftası da başlamış buluyor ama hiç umurumda değil valla. Artık bir hafta ne gelirse önüme lüpleyeceğim. Jale sultana yemek listesi verdim, dolmalar, börekler, beğendiler şeklinde. Dört kilo alıp giderim İstanbul'a, sonra gelip hepsini veririm. Doktorum telefonda kemoterapiyi uzatmaya karar verdiğini söyledi. İlaçlardan birini çıkarıp iki ilaç devam edelim diyor. Ben de tamam dedim, gittiği yere kadar gitsin bakalım. Ben zaten tahmin ediyordum uzatma kararı çıkacağını. Yan etkileri olabilecek en azıyla atlattığım için devam ediyorlar. En büyük şansım midemin bulanmaması oldu ama benim zaten öyle çabuk bulanan bir midem yok, hamileyken bile hiç bulanmamıştı midem. Halbuki kadınlar üç ay öğürüp böğürüp kusmaktan bir hal olurlar hamileyken, ben bir kere bile kusmamıştım. Galiba bir de öyle kolay kolay tiksinen bir insan değilim. Çoğu kadının bakamadığı iğrenç şeylere bakarım yani. Doktor olsam cerrah olabilirdim. Zaman zaman Reality TV'deki ameliyat programlarını bile seyrederim. Deniz, seyrettiğim bu tür şeyler yüzünden bana satanist bile diyor valla. Öyle miyim bilmem ama bu huyum en sevdiğim huyum oldu, geliştirmek niyetlisiyim aynı zamanda hani daha sağlam bir mideye kavuşmak maksadıylan yoksa başka bir maksadım yoktur.