İstanbul Tarabya, Kıyı Restaurant, ablam ve arkadaşı Dilek'in bana yaptıkları sürprizden bir kare. Masada görünenin iki katı kadar tatlı ve pasta vardı :) Hepsini yiyesim gelmişti ama yola gideceğim için yarım yarım tadabildim ancak. Hani yollarda midem bulanmasın diye. Kemoterapi ertesi olduğu için güzelim lüferi de mundar ettim ama İstanbul'a gider gitmez ilk işim gidip lüfer yemek olduğu için çok dertlenmedim.
Süpriz de şöyle oldu. Ben bir keresinde ablama şöyle sosyetik bir restoranda hiç yemek yemediğimden ve de buna özendiğimden bahsetmiştim, hani filmlerde olur, tatlılar filan servis arabasıyla gelir, seçersin, böyle bir şeyi istediğimden dem vurmuştum. Ablam da Dilek'e anlatmış bunu. Sağolsun o da bana böyle bir sürpriz düzenlenmiş. Güzel ve şık bir restoran ve servis arabasıyla gelen tatlılar. Ne kadar mutlu oldum. Ne hoş bir şey yaptılar bana. Kanser olmanın böyle getirileri de oluyor hayatta işte :) O yüzden dertlenmemek lazım kanser oldum diye ve insanların sen hastasın diye sana yaptıklarının tadını çıkartmak lazım. Çünkü insanlar sana hoş bir şey yaptıkları zaman kendileri de mutlu oluyorlar ve iyi hissediyorlar.
Hava çok soğudu yahu. Sobayı kurduk ama bacada bir problem çıktı yakamadık. Ben de odamda yaktım elektrikli kaloriferi oturuyorum. Soğuk ve nemli havalarda dizlerim çok ağrıyor. O yüzden hiç sevmiyorum artık soğuk havaları. Bugün kışlıkları da çıkardık, yeğenim aradı o ara, yeni mi çıkarıyorsunuz diyor. Eh dedim bizim için erken bile, normalde Kasım başı bu kadar soğuk ve kapalı olmaz Fethiye. Akdağlar'a kar da yağmış, o da erken. Bu sene soğuk geçecek anlaşılan. Kapalı havalarda ruhum da çok daralıyor, çok bunalıyorum. Anti depresan filan mı attırsam diye düşünmeye başladım valla. Onlar da sersem ediyor insanı, o sersemlik halini de sevmiyorum. Yapacak bir iş bulmam lazım kendime. Aslında var var da bu evdeki iki deli bir dakika rahat vermiyorlar ki insana. Delilerden biri olan Jale hanım sultan, dizi arası reklamlar girdiği zaman ya beni çağırıyor ya da Deniz'i. Hiç sekmiyor. Hatta Deniz'le gülüyoruz artık, bak bak reklamlar başladı diye.