25 Ekim 2007

Akşam akşam fena duygulandım. Güzel filmdi, sinemada oynadığında çok istediğim halde gidememiştim. Digitürk'te puan birikmiş, aldım seyrettim. Ne güzel filmler yapıyorlar, seviyorum sinemayı. Böyle şeyler gördükçe insan, insanlığa dair umudunu yitirmiyor. Oysa ki umutsuz olmaya yetecek o kadar çok şey var ki.
Son günlerdeki gelişmelerden fena endişeleniyorum. Ortalıkta feci bir hava esiyor. Bugün oğlanın bir öğretmeni, mitinge gidip gitmeyeceğini sormuş, -burada "Teröre lanet" mitingi düzenleniyor da-bizimki gitmeyeceğini söyleyince, korkuyor musun, askere nasıl gideceksin filan demiş. Duyunca acayip sinirlendim. Baskıya bak. Mitingin adı Barış olsaydı soracak mıydı acaba çocuğa gidecek misin diye. Şeytan diyor git okula ortalığı birbirine kat, ama öyle bir linç havası esiyor ki, çocuk okula gidemez hale gelir. Çok fena çok. Umarım yeni Maraşlar, Sivaslar yaşanmaz, bu fitili birileri ateşlemez, kardeş kardeşi öldürmez.

2 Comments:

At 1:25 ÖÖ, Anonymous Adsız said...

Gwçwn sene izlemiştim bende tam sıkarken sonuna mest olmuştım canım

 
At 7:13 ÖS, Blogger evinkedisi said...

Olaya bakar mısın?! İşte belki çok tepkiyle karşılayacaksın ama Devin ben uzakta çocuk yetiştirdiğim için bu yüzden çok ama çok memnunum. Bir öğretmen çocuğa bunu sorabiliyor. Kyotoya hayır! mitingi düzenlendi mi? Biz internetten imza toplarken bu miting yapanlar gülüyorlardı. İmza toplamakla ne değişecekmiş?!

Bugün sabah bütün o Cumhuriyet mitinglerinden sonra birbirlerinin elini köşkte sıkan insanların çehrelerini gördüm.

İnsanların çevreleri ve barış için de bu kadar çığırtkan ve saldırgan olabilmeleri dileğiyle. Biliyorum, o gün hiç gelmeyecek :(

Güle güle git, güle güle gel.

 

Yorum Gönder

<< Home


View My Stats