İşte bir hafta daha bitti. Cuma akşam üstü ve Cumartesi tüm gün yeğenimi sevmekle zaman geçirdim. Çok tatlı, inanılmaz güzel bir kız oldu. Giderken de "Gitmek istemiyorum" diye ağlayarak kalbimi parça parça etti eşşek. Neyse, abime ve yengeme yeğenimi daha sık görmek istediğimi ve hiç değilse iki ayda bir filan getirmelerini söyledim ama bilemiyorum.
Cumartesi Ölüdeniz'e gittik ve herhalde sezonun son denizine girdim. Aslında Ölüdeniz'in en güzel zamanları şimdi. Ortalık tenha, deli gibi sıcak yok, deniz serin. Muhtemelen bu hafta yine Şat'a kaçarım ama denize girer miyim bilemiyorum.
Günler birbirinin aynı geçip gidiyor. Bir şikayetim de yok. Deniz beyle uğraşıp duruyorum. Bu sene böyle kavga gürültü geçecek anlaşılan, yapacak bir şey yok.
İşte böyle günlükçüm. Hayat aynı olunca yazacak pek bir şey de olmuyor.