Gece gece ateşim 38'e çıktı. Doktorumu aradım hemen, antibiyotik başladık. Aslında grip gibi de değilim ama tedbirli olmakta fayda var tabii. İki ateş düşürücü ve bir antibiyotikten sonra da şimdi şakır şukur terliyorum maşallah.
Eve geldiğimden beri malak gibi yatmaktan başka bir şey yaptığım yok. Aşağı salona bile inmiyorum yani. İşte normal kemoterapi ertesi durumları. Canı hiçbir şey yapmak istemez insanın. Neyse, eğer grip olmamışsam bir iki güne toparlarım.
Aslında yarın Deniz'in dersanesine gidip rehberlik öğretmeninden bir çalışma programı almayı düşünüyordum. Ben hayatında düzenli ders çalışmamış ve sadece kitap okuyarak üniversite kazanmış bir insan olduğum için nasıl ders çalışılır bilmiyorum. Çocuğa habire çalış çalış diyeceğime önüne bir program koysam iyi olacak ama eğer ateş sürerse gidemeyeceğim tabii.
Garp cephesinde pek yeni bir şey yok. Bayramda hep birlikte İstanbul'a gidiyoruz. Kadın bayramda çalışmayacak haliyle ve benim tam kemo ertesime rastgeliyor bayram. Burada da gelen giden misafir eksik olmaz, benim de kimseye hizmet edecek halim olmaz. Jale hanım sultanın durumu zaten malum. O yüzden hep birlikte İstanbul'a kaçmaya karar verdik. Hepimiz için iyi olur. Deniz babannesini görür filan.