Akyaka günleri, sonunda taşındık, bugün ADSL'de bağlandı. 3 günlük sıkı bir çalışmanın ardından eve de yerleştik sayılır artık. Hatta dün Yunus'un doğum günü için pasta filan yapma fırsatı da bulabildim. Tabii bütün bu faaliyetin sonunda bayağı yoruldum, gerçi ağrılarım çok azaldı, buranın rutubeti Fethiye'den az, belki ondan olabilir bilemiyorum. Epey bir iş yapmama rağmen fazla bir ağrım yok çok şükür. Akyaka, Fethiye'den hissedilir derecede daha soğuk, akşamları bahçede resmen üşüyorum. Ev genelde 30 derece filan oluyor, bu mevsimde Fethiye'de 30 derece bir yer bulmak mümkün olmaz. Denize girilecek yer konusunda da bayağı kısıtlı bir yer aslında burası, geçen gün Erol bizi bir plaja götürdü, Menekşe Halk Plajı gibiydi neredeyse, bayağı bir kalabalık vardı.
Yarın artık sanat masamı da kurup taş boyama işlerine devam edeceğim. Gerçi burada bahçede salıncağa oturup boş boş manzarayı seyretmek de bayağı hoşuma gidiyor, bakalım artık nereye kadar.
Günün olayı, Pati'nin Erol'un cep telefonunu yemesi oldu, gitti canım telefon. Fazla yazacak bir şey yok. Son zamanlarda kendimi bir boşlukta hissetme hali içindeyim, canım hiçbir şey yapmak istemiyor aslına bakılırsa. Depresyonda mıyım nedir...