İlaç zamanı. Bu akşam İstanbul'a uçuyorum, yarın akşam da döneceğim. Antalya yollarından kurtulduğum çok iyi oldu. Oradan döndükten sonra belim bayağı bir kötülemişti çünkü. Kesintisiz uzun yol yapmak artık bana göre değil muhtemelen. Sonra da Pazar günü taşınma işi var, çok gözümde büyüyor ama mecburen yaşayacağız bakalım. Bugünlerde biraz moralim bozuk, geçen gün mide krizi için gitiğim hastanede geçirdiğim o tuhaf şeyden sonra oldukça canım sıkıldı. Acaba, bir antidepresan kullanmaya başlasam mı diye düşünmüyor değilim hani, insan kendisine bu kadar yüklenmemeli, biraz yardım da almalı. Bakalım, İstanbul'da konuşurum doktorlarımla, onlar ne önerecekler.
Hafta sonu ablam geldi, iki günü beraber geçirdik, denize gittik, bira içtik, sohbet ettik. Anneme de iyi geldi onu görmek. Deniz'de cep telefonuna kavuştu, çok güzel bir telefonu oldukça ucuza almayı başarmışlar, o günden beri daha elinden düşürmedi.
Pek havamda değilim bu günlerde.