İşte Gemzar bu. Bugün kanım iyi çıkınca yine alabildim, iyi oldu. Bir hafta arayla ilaç almak biraz yoruyor bünyeyi ama olsun. Dayanıyoruz. Pazartesi sabah yeğen geldi, iyi oldu, ev şenlendi. Denize gidiyoruz, geziyoruz filan. Bugün kötü bir olay atlatmışlar ama neyse ki sonu iyi geldi. Ben hastanede ilaçlanırken, denize gitmek üzere yola çıkmışlar, tam Çalış dönüşünde önlerine ufacık bir çocuk fırlamış ama allahtan yeğen görmüş fırladığını ve durmuş, çocuk yandan çarpmış arabaya ama düşünce kafa yarılmış tabi. Neyse, hastaneye getirmişler, ben yukarda ilaçlanırken meğer bunlar aşağıda bununla uğraşıyorlarmış. Allahtan anne baba da medeni ve iyi insanlarmış da şikayetçi olmamışlar. Yeğenin bir suçu yok ama, görüp de durmasa önden çarpacak ve direkman suçlu olacaktı, hadi ondan geçtim çocuk çok daha kötü yaralanabilirdi. Neyse ki kafaya dört dikişle sıyırmış paçayı. Çok korkmuşlar tabi, yeğen de inanılmaz vicdanlı, duygulu bir insandır, kızın ömründen gitmiş yani. Ben bunların üçünü de odada görünce şaşırdım tabi. Olayı anlattılar, ben de çok korktum ama hani derler ya verilmiş sadakaları varmış. O yaşta çocuğu o kadar trafiğin olduğu bir caddeye tek başına salan anneye ne demeli onu da bilemiyorum pek ama, anlaşılan pek yaramaz bir şey, kadın başa çıkamıyordur muhtemelen. Yarın bir ziyaretlerine gideceğiz bakalım. Kız bir tatile geldi burnundan geldi valla. Neyse, çok daha kötü şeyler yaşayabilirdik.
İşte böyle. Bugünlerde yine otlaşmış bir haldeyim. Hiçbir şey yapasım yok, hiçbir şey okuyasım yok, yazasım yok. Öyle öküz gibi yatasım var sadece. Neyse, bünye yat diyorsa yatmakta fayda var. Vücut ihtiyacı olanı söylüyor çünkü sana. Yat diyorsa yatacaksın, kalk diyorsa kalkacaksın, bünyeyi dinlemek lazım bir yerde. Ben de uslu bir kız olarak dinliyorum.