Bir kemoterapi macerası daha bitti. Sekizinciyi de ifa ettim döndüm geldim evime. Doktorlarıma bakılacak olursa iyi durumdayım, 15 gün sonra tomografi çekilecek ve bakalım yine takke düşecek kel görünecek. Ben de kendimi iyi hissediyorum, neyse bakalım işte.

İstanbul'da epeydir görmediğim bir lise arkadaşımla buluştum. Beraber yemek yedik, kahvaltı ettik, iyi geldi. Sohbet, muhabbet işte. Onun dışında pek bir şey yapmadım, bir de koluma lenf drenajı masajı yaptırdım, o da iyi geldi, biraz şişi indi. Bugünlerde hastanede her meme kanserli kadının kolu davul gibi şiş, benimki de dahil olmak üzere. Havadan mı, sıcaktan mı, yoksa kemoterapiler uzadıkça kol da mı şişiyor bilemiyorum. Neyse Almanya'dan bir ilaç geldi onu kullanacağım, bir miktar kullanmıştım iyi gelmişti.

Haliyle biraz yorgunum artık, bitsin istiyorum. Eğer herşey iyi giderse kemoterapi kesilecek ve sadece herceptine ile devam edilecek ki benim için en iyisi o olacak. Böylece İstanbul seyahatleri de bitecek inşallah. Herceptin'i burada da alabiliyorum rahatlıkla çünkü. Esnaf Hastanesi'nde de port kullanmayı bilen bir doktor bulduk, böylece kolum da biraz rahatlamış olacak. Hoş, her hafta kan tahlili için delinmekten kurtulamadık daha ama, kemoterapi biterse kan tahlilleri de bitmiş olacak, herceptin kanı düşürmüyor çünkü.İşte böyle, bitmeyen kemoterapi senfonisi şekline gidiyor hayatım.