Dük. O bizi çok sevdi, biz de onu. Çok yakın bir arkadaşımı kaybettim bugün. Çok üzgünüm ama güzel bir hayat yaşadı. Çok sevildi, iyi bakıldı. Dünyanın en nazik, en hassas, en duygulu köpeğiydi. Rahat uyu.
posted by devin @ 12:25 ÖÖ
2 comments
2 Comments:
Evden bir canın gitmesinin ne kadar acı olduğunu bilirim...Hayvan sevgisinin küçüğü büyüğü yoktur..9 yıldır bizimle yaşayan bıcır isimli sevda papağanı kuşumuzu geçen yıl kaybettik...Oğlum hıçkırarak adeta böğüre böğüre ağladı..Onun sırdaşıydı çünkü...
Oğluma hamileyken paşa isimli kedim felç olmuştu..Yaşattım ve yürüttüm..Ama Oğlum doğduktan sonra,sürekli dışarı çıkmak istiyordu...Mart ayı malum...Ama bir gün öldüğü haberini aldım ve sütüm kesildi üzüntüden....Sonra iyileştim ama acısı hala içimdedir....Şu an gözleri yeni açılmış bir yavru kediye bakıyoruz....Bahçesi olan birine vereceğim büyüttükten sonra...4 ay bakıp vereceğim..Acılarına dayanamıyorum...
Ve acınızı paylaşıyorum...
Sevgiler,
TüTü
Ne güzel bir köpektir bu böyle! Çok üzüldüm ama ömürlerini güzel geçirmeleri bile büyük bir şanstır ve bu yalnızca hayvanlar için değil bizler için de geçerlidir. Evet, sanırım varlıkları sırasında şikayet edilen bir kısım şeyler gittiklerinde büyük bir boşluğa dönüşüyor :(
Yorum Gönder
<< Home