Yine İstanbul yolları. Onbeş gün dediğin geçiverdi işte, yarın sabah uçuyorum. Pazartesi günü ilacım var, o gün eğer vakit kalırsa radyoterapi de göreceğim, Pazartesi olmazsa da Salı günü. Muhtemelen, yani bir aksilik olmazsa Çarşamba sabah uçağıyla dönerim eve. Pazar günü Beşiktaş ÖDP'nin kahvaltısı varmış, bari ona gideyim dedim, değişiklik olur, hem de kortizonlu kortizonlu evde oturmak hiç yaramıyor, gecesine hastaneyi boyluyorum, o yüzden Pazar gününü gezerek geçirmek gibi bir mecburiyet hasıl olmuş durumda.
Bugün partiden iki arkadaşım geldi beni aldı arabayla, önce Üzümlü'ye, ardından da Göcek'e gittik, fotoğraf da çektim ama makinenin kablosunu bulamadığım için koyamıyorum sayfaya. İyi oldu, değişiklik oldu, sohbet ettik. Onbeş gündür evden çıkmamıştım, bayağı iyi geldi bu gezinti bana.
Yarın sabahın köründe düşeceğim yine yollara. Neyse ki Metin bey, bayağı ucuz bir fiyata beni Dalaman'a götürüyor. Bacağım bayağı ağrıyor çünkü yürürken, Havaş'la gidemiyorum. Yine başladı bakalım git gel Konya altı saat olayları. Neyse, buna da şükretmek lazım geliyor.